Przełączka pod Fajki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełączka pod Fajki
Ilustracja
Przełączka pod Fajki na prawo od Wierchu pod Fajki – widok spod Krzyżnego
Państwo

 Polska

Wysokość

2101 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry Wysokie

Sąsiednie szczyty

Wierch pod Fajki, Pańszczycka Turnia

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Fajki”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Fajki”
Ziemia49°13′46,2″N 20°01′56,8″E/49,229500 20,032444

Przełączka pod Fajki (niem. Orgelpfeifenkerbe, słow. Sedielko pod Fajkami, węg. Orgonasíp-rés[1]) – niewielkie siodełko (2101 m[2]) w rejonie północnej grani Skrajnego Granatu pomiędzy północno-zachodnim wierzchołkiem Wierchu pod Fajki (2135 m) a Pańszczycką Turnią (2106 m). Znajduje się w bocznej grani odbiegającej od Wierchu pod Fajki na północny wschód, do Pańszczycy. W kierunku północno-wschodnim (niżej północnym) do Pańszczycy opada z niej duży i kruchy żleb łączący się ze żlebem z Żółtej Przełęczy. Również po stronie wschodniej opada spod przełączki żleb kończący się w piarżysku Zadnich Usypów[3].

Pierwsze odnotowane wejście turystyczne – Janusz Chmielowski, Jan Bachleda Tajber, 17 lipca 1895 r.[4]

Przez przełęcz nie prowadzi żaden szlak turystyczny, znajduje się ona również poza obszarem udostępnionym do uprawiania taternictwa. Wspinaczka skalna dozwolona jest na niedalekiej grani Wierchu pod Fajki oraz jego ścianach, ale tylko od strony zachodniej (nad Doliną Gąsienicową)[5]. Drogi wspinaczkowe:

  • Północnym żlebem; 0+ stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 20 min,
  • Od wschodu, z obejściem górnej części żlebu po prawej stronie; VI-, 2 godz.,
  • Od wschodu, z obejściem górnej części żlebu po lewej stronie (droga Grońskiego); III, 1 godz.[3]
Przełączka pod Fajki i Pańszczycka Turnia – widok z Pańszczycy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2016-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego [online].
  3. a b Władysław Cywiński, Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7.
  4. Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Zawrat – Żółta Turnia, t. 2, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951.
  5. Zarządzenie Dyrektora TPN w sprawie uprawiania taternictwa i narciarstwa ekstremalnego na terenie TPN [online] [dostęp 2021-08-22].